“Scheermesjes worden aardappelschilmesjes, botte messen en dan is het weer normaal”

Vanaf het eerste huisartsbezoek schrijft Ad (77) alles op. “Ik denk laat ik dat maar even bijhouden. Je weet niet eens waar je het over hebt in het begin. Je weet niet waar je aan toe bent, je weet niet wat er gebeurt. Dat is het meest zware.” Om anderen hierbij te helpen, is Ad zo vrij geweest zijn dagboek te delen. Hij nodigt ons uit te lezen wat hij heeft meegemaakt en vertelt hoe hij daar nu op terugkijkt.

“Het eerste commentaar was: het is een oudemannenkwaal. De huisarts gaf mij een pilletje voor de ontspanning van de blaas, maar het werkte niet. Na een hele zoektocht werd ik uiteindelijk naar de uroloog doorgestuurd. Die wilde een medicijn testen. Als dat niet zou werken, zou er een onderzoek plaatsvinden.”

Van 18 t/m 23 oktober: naar Rusland

“Het was een ramp. In Sint-Petersburg was ik in de Hermitage, waar ik maar een ding belangrijk vond: Waar is het toilet? Toen ik thuiskwam hebben ze direct een spoedonderzoek gedaan. De eerste prognose was een steen in de blaas, maar na inwendig onderzoek bleek dat er toch een tumor zat. De huisarts stond nog dezelfde dag in mijn kamer om zijn excuses aan te bieden. Daar heb je alleen niks aan.”

12 november: na de eerste operatie

“Er is een grote kwaadaardige tumor weggehaald. Er zaten nog slechte cellen, dus is een nieuwe operatie noodzakelijk.” Na die tweede operatie blijkt dat BCG-spoelingen nodig zijn. Echter krijgt Ad in het ziekenhuis een teleurstellende mededeling: “Er is niet genoeg BCG-medicijn dus de spoeling wordt verdund tot 1/3”. Ad was hier niet blij mee. Hij zocht verder en uiteindelijk bleek dat er een andere behandeling mogelijk was in hetzelfde ziekenhuis. Hij kon starten met de Synergo (spoeling)-behandeling. Deze behandelingen verlopen soms goed, maar soms is het “creperen”.

21 februari: zevende Synergo-spoeling

“Het was zeer heftig tot krampen in de ‘jongeheer’. De naweeën waren lastig. Scheermesjes bij plassen, om het halfuur. Urologie gebeld en ze hebben een recept (solifenacine 10MG) gegeven. Het werkt: Scheermesjes worden aardappelschilmesjes, dan worden het botte mesjes en dan is het weer normaal.”

Vandaag & de toekomst

“Dat lucht op!!! Ik ben voor de derde keer, iedere keer na 3 maanden schoon verklaard. Wel ben ik veel meer vermoeid en lusteloos. Fietsen en de sportschool helpen. Als ik ’s ochtends moe ben en dan een stuk fiets, ben ik opgeknapt. De onbezorgde toekomst is weg, maar ik ga gewoon door. Niet zielig zijn en uitgaan van het positieve: dat het ook genezen kan. Het is de salamitactiek: je kunt het nooit in een keer opeten, maar moet het in plakjes snijden. Zou de synergo-behandeling niet aanslaan, gaan ze alsnog de BCG doen. Mocht dat niet lukken krijg je een stoma. En daar kun je ook mee leven! Dat zou ik alle mensen willen meegeven. Sta sterk en laat je niet overdonderen. Je moet toch door.”

Een laatste tip

“Wees geen ‘kankerlijer’, maar een ‘kankerleider’. Houd je proces in de gaten en ga niet lijdzaam afwachten. Neem zelf initiatief, dan weet je tenminste waar je aan toe bent. Dat is ook goed voor je eigenwaarde. Het feit dat je blaaskanker hebt kun je niets aan doen, maar de behandeling kun je proberen in de hand te houden. En als iemand na het lezen van mijn verhaal zegt: ik zou weleens met die vent willen praten, dan kan dat gewoon!”