De werkgroep leven met en na kanker vroeg wie zijn of haar ervaring zou willen delen tijdens de rondetafelbijeenkomst die NFK op 15 januari zou organiseren. Nou dat wilde ik, Renate Kelderman, best. Namens Leven met blaas- of nierkanker neem ik deel aan deze werkgroep en aan de subgroep werk en kanker.

Deelnemers rondetafelbijeenkomst

De deelnemers waren het UWV, bedrijfsartsen, Arbodiensten, KWF Kankerbestrijding, ZZP Nederland en twee academische ziekenhuizen die ook een deel van het programma op zich namen. De overkoepelende werkgeversorganisatie had zich afgemeld.

Ik vond het best spannend. Vanuit mijn werk heb ik echt wel voor grotere groepen gestaan en ook nog heel vaak. Maar om nu te spreken over mijn ervaring, mijn diepe gevoel, dat was wel even anders.

Onderzoek naar werkbehoud bij kanker

Als eerste sprak Saskia Duijts. Zij doet al vele jaren onderzoek zowel naar werkbehoud bij kankerpatiënten in Nederland als in vergelijking met andere landen. Zij nam ons mee door een lijst van cijfers en onderzoeken over dit onderwerp. Enkele opvallende cijfers.
Een kleine 40% van de kankerpatiënten valt in de groep mensen die werken of nog een entree moeten maken op de arbeidsmarkt. Deze groep groeit, niet doordat het aantal patiënten toeneemt maar door het verhogen van de pensioenleeftijd.
Van deze groep hervat 89% binnen twee jaar het werk al dan niet aangepast. Wat echter blijkt uit onderzoek is dat het niet voor iedereen duurzaam is, want na drie jaar is dit percentage al gezakt naar 67%.

Ervaring patiënten

Daarna werden Marianne (vanuit Longkanker Nederland) en ik (Leven met blaas- of nierkanker) gevraagd onze ervaringen te delen.
Mijn verhaal: de diagnose nierkanker zette mijn wereld op zijn kop en het enige dat ik wilde was zo snel mogelijk mijn leven weer kunnen oppakken. Na mijn operatie ben ik na zes weken begonnen met re-integreren. Eenmaal op mijn werk waar gedurende mijn ziekte een reorganisatie had plaats gevonden merkte ik dat ik helemaal niet zo welkom was. Eigenlijk had men niet meer op mij gerekend. Ik moest veel druk uitoefenen om naar een bedrijfsarts te mogen en onder zijn begeleiding lukte het mij om op te bouwen tot 20 uur.

Gedurende die periode kwam de tweede fase van de reorganisatie en werd ik overgeplaatst naar een andere locatie. Dit tegen advies van de bedrijfsarts en bedrijfsmaatschappelijk werk in. Starten op een nieuwe locatie ging niet; ik was al blij dat ik tot 20 uur was gekomen op mijn eigen locatie waar ik precies wist hoe alles werkte en iedereen kende. De boodschap was als dat niet lukt dan hebben we niks voor je. En dan zit je ineens thuis. Meer dan 30 jaar heb ik fulltime plus gewekt, gemiddeld 50 uur per week en dan word je ziek en ben je niet meer nodig.
Ondanks druk van de bedrijfsarts, bedrijfsmaatschappelijk werk en de arbeidsdeskundige houdt mijn werkgever vol dat er geen passende re-integratieplek is. Ik zit nu net een paar weken in het tweede ziektejaar en heb gelukkig via mijn eigen netwerk een re-integratieplek gevonden.

Tijdens de rondetafelbijeenkomst werd er goed geluisterd en de deelnemers waren verbaasd dat alles wat op papier zo goed is uitgedacht in de praktijk vaak helemaal niet zo goed wordt uitgevoerd. Zowel Marianne als ik gaven aan dat het nodig is dat er een regisseur komt in de vorm van een klinisch arbeidsdeskundige die in staat is om de zorgwereld en de werkwereld te verbinden.

Regiefunctie duurzaam werkbehoud

Daarna sprak Desiree Dona, klinisch arbeidsgeneeskundige vanuit het Radboudumc.
Zij gaf aan de hand van voorbeelden uit de praktijk aan hoe zij die regiefunctie heeft en daardoor tot duurzaam werkbehoud kan komen. En hoe je als patiënt verstrikt raakt tussen de wereld van de zorg en de wereld van de verzuimbegeleiding en hoe deze werelden niet met elkaar praten en ook weinig weten van elkaars deskundigheid. Ze had een mooi plaatje van de complexe wereld van een zieke werknemer.

En zo is het en zie daar maar eens grip op te houden op het moment dat je bezig bent met overleven, behandelen en alles wat er bij deze ziekte komt kijken.

Aanbevelingen

Als collectief gaan we voor:

• een gezamenlijk actieplan.
• speciaal opgeleide bedrijfsartsen voor oncologie.
• geen standaard schema’s, het is altijd maatwerk.
• een klinisch arbeidsgeneeskundige voor alle patiënten met een werkvraag.
• een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ZZP-ers en ondernemers.